Wydawca treści
Projekt Małej Retencji
Zwiększanie możliwości retencyjnych oraz przeciwdziałanie powodzi i suszy w ekosystemach leśnych na terenach nizinnych" w ramach III Priorytetu Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko"
Projekt obejmuje ekosystemy nizinne całego kraju. Uczestniczy w nim 178 nadleśnictw i.400 gmin i obejmuje budowę ponad 3300 obiektów, które łącznie retencjonują 31 mln m3. Zadania polegają na budowie urządzeń piętrzących oraz spowalniających odpływ wody w obrębie zlewni lokalnych cieków wodnych o małych zlewni. Nadleśnictwo Olsztynek w ramach tego projektu wykonało 6 obiektów czyli 2 zbiorniki retencyjne z urządzeniami piętrzącymi wodę. A wszystko to po to by poprawić lokalne warunki hydrologiczne i zwiększyć bioróżnorodność.
Efekt projektu to podniesienie poziomu wód gruntowych i powierzchniowych, odtworzenie roślinnych zbiorowisk mokradłach, wznowienie procesów torfotwórczych, pozytywna zmiana składu gatunkowego sąsiadujących drzewostanów poprawa ich zdrowotności i przyrostu, powrót roślin i zwierząt związanych z terenami podmokłymi utrzymanie i odtworzenie różnorodności biologicznej w lokalnych ekosystemach leśnych.
Więcej informacji na temat projektu można znaleźć na stronie Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, które z ramienia Lasów Państwowych koordynuje projekt oraz stronie Programu Infrastruktura i Środowisko.
Zbiornik Wodny Małej Retencji w Glaznotach gm. Ostróda ,Leśnictwo Napromek
Realizacja zadania polega na budowie zbiornika wodnego na cieku szczegółowym, stanowiącym dopływ rzeki Gizeli. Zbiornik będzie charakteryzował się urozmaiconym kształtem linii brzegowej, oraz zróżnicowaną głębokością.. Powierzchnia zbiornika to 1.992 ha z wyspą o powierzchni 0.057 ha Urządzenie piętrzące ma postać grobli ziemnej z progiem-bystrotokiem jako urządzeniem przelewowym o szerokości 3 m długości 22.5 m i nachyleniu skarp 1:1.15. Niewielki kąt nachylenia skarp bystrotoku zagwarantuje zachowanie przepływu biologicznego, przez co umożliwi migracje nawet najmniejszych organizmów, stwarzając wodny korytarz ekologiczny.
Zbiornik Wodny Małej Retencji w Stębarku gm, Gierzwałd, Leśnictwo Mielno
Projekt dotyczy zwiększenia retencji wodnej na obszarach porolnych. Jego realizacja od strony inwestycyjnej będzie polegała na budowie zbiornika retencyjnego na zmeliorowanych gruntach porolnych. Projektowany zbiornik będzie cechował się urozmaiconą linią brzegową oraz zróżnicowaniem głębokości. Zbiornik zlokalizowany jest na uregulowanym cieku wodnym o nazwie Struga Grunwaldzka. Ze względu na specyfikę terenu oraz sąsiedztwo działek innej własności oraz ze względów bezpieczeństwa zdecydowano się na zastosowanie, jako budowli piętrzących, mnichów o zmiennym poziomie piętrzenia. Założenia projektu przewidują wykorzystanie retencji wodnej do poprawy bilansu wodnego oraz zwiększenia różnorodności przyrodniczej na zubożałych terenach porolnych. Założenia projektu przewidują zysk ekologiczny w postaci powstrzymania intensywnego spływu powierzchniowego, zwiększenia retencji glebowej, poprawy warunków mikroklimatycznych, inicjacje powstawania nowych terenów podmokłych poprzez podsiąkanie wód gruntowych na obszarach sąsiednich.
W ramach realizacji zadnia przewidywana jest budowa zbiornika wodnego o powierzchni lustra wody 3.312 ha z wyspą o powierzchni 0.21 ha.
Projektowane piętrzenie wynosi 20 cm. Budowla piętrząca to mnich wpustowy typu MNm-4p o średnicy 0.6m, wysokość stojaka 2.0 m i długości leżaka 30 m. Rzędna przelewu 174.75 m n. p. m. przy piętrzeniu na istniejącej już zastawce 174.90 m n. p. m.. Budowla spustowa w postaci mnicha spustowego typu MNm-4 o średnicy 0.6 m, długości leżaka 17m wysokości stojaka 3 m, rzędnej przelewu 174.75 m n.p.m. Regulacja poziomu wody jest możliwa za pomocą szandorów. Wprawdzie przewiduje się utrzymywanie poziomu piętrzenia na stałym poziomie ale konieczne jest zachowanie możliwości regulacji ze względu na obecność stawów rybnych powyżej projektowanego zbiornika jak również na wypadek występowania dużego parowania i susz co może zagrozić utrzymaniu przepływów biologicznych.
Najnowsze aktualności
Nowe oblicze polany na Dylewskiej Górze.
Nowe oblicze polany na Dylewskiej Górze.
Ścieżka przyrodnicza pn. Dylewska Góra prowadzi przez najładniejszą część Wzgórz Dylewskich. Inauguracja nowego obiektu na trasie ścieżki odbyła się podczas narady terenowej leśniczych dn. 24-ego października.
Ścieżka przyrodnicza pn. Dylewska Góra prowadzi przez najładniejszą część Wzgórz Dylewskich. Rozpoczyna się u podnóża Dylewskiej Góry, prowadzi do rezerwatu Jezioro Francuskie a następnie zatacza pętlę i prowadzi z powrotem na polanę na Górze Dylewskiej gdzie znajduje się zielona klasa, bezpieczne miejsce na ognisko oraz punkt rekreacyjny. Trasa liczy niecałe 2 km długości. Spacer wyznaczonym szlakiem pozwoli Państwu zapoznać się z tajemnicami przyrody oraz tajnikami pracy leśników.
Jest to jedna z pierwszych ścieżek dydaktycznych przygotowanych przez leśników. Pierwsza odsłona tej ścieżki została stworzona przez Nadleśnictwo Olsztynek na początku lat 90-tych, kiedy to wyznaczono tę przyjazną i urozmaiconą trasę oraz zamontowano tablice wyjaśniające podstawowe procesy zachodzące w lesie oraz opisy wyjaśniające pracę leśników. Od tego czasu ścieżka była sukcesywnie odnawiana i modyfikowana. Zachowała jedna swój pierwotny rdzeń. Obecnie wyposażona jest w barwne tablice z zabawnymi rysunkami, które ułatwią odbiór przekazywanych treści. Tej jesieni dzięki wsparciu WFOŚiGW w Olsztynie zrealizowano zadanie pn. Modernizacja Ścieżki Góra Dylewska. Działania leśników polegały na gruntownej rewitalizacji polany u podnóża Dylewskiej Góry. Powstało nowe, bezpieczniejsze miejsce na Ognisko oraz drewniane urządzenia zachęcającej do aktywności sportowej na świeżym powietrzu oraz trenowania w lesie a także do zabaw ruchowych dla dzieci i młodzieży. Chętni mogą skorzystać z belek do przeskoków, drabinek, równoważni, stepperów oraz ławeczki do ćwiczeń. Polana wzbogaciła się również o dwie nowe, interaktywne tablice. Pierwsza z tablic uświadamia, jak długo w lesie rozkładają się pozostawiane przez ludzi śmieci, a druga ułatwia rozpoznawanie podstawowych gatunków drzew okalających polane. Najmłodsi będą mieli szansę zjeść kiełbaskę przy stoliku w kształcie muchomora siedząc na drewnianych mini stołeczkach imitujących podgrzybki. Inauguracja nowego obiektu odbyła się podczas narady terenowej leśniczych dn. 24-ego października. W naradzie wzięli udział również zaproszeni goście z Parku Krajobrazowego Wzgórz Dylewskich i Pojezierza Iławskiego, Stowarzyszenia Miłośników Wzgórz Dylewskich, Zachodniomazurskiego Stowarzyszenia Przewodników Turystycznych i Pilotów Wycieczek, sołtysów i nauczycieli.