Inwentaryzacja zwierzyny metodą pędzeń próbnych to skomplikowany logistycznie proces. Jest w niego zaangażowanych co najmniej kilkadziesiąt osób w każdym nadleśnictwie. Jedna grupa ma za zadanie przespacerować  przez las, a tym samym zmusić zwierzynę do przemieszczenia się w kierunku pozostałych uczestników inwentaryzacji.  Miejsca przez które musi przejść zwierzyna są obstawione przez ustawionych co, ponad sto metrów tzw. obserwatorów. Każdy z nich wyposażony jest w długopis i specjalną kartę, w której zapisuje, ile zwierząt i jakich gatunków widział. Inwentaryzacja metodą pędzeń próbnych zakłada, że wystarczy policzyć zwierzynę na powierzchni odpowiadającej 10 procentom całego nadleśnictwa, by mieć szacunkowy obraz tego, ile zwierząt żyje na danym terenie.