Grzbietowa oraz boczna powierzchnia ciała traszki pokryta jest licznymi brodawkami, na których szczytach występują białe kropki, brzuszna część jest jaskrawo żółta lub pomarańczowa. Rozród oraz rozwój larwalny traszki przebiegają w zbiornikach wodnych. Na miejsca rozrodu wybierają zbiorniki małe i średnie, z dobrze rozwiniętą roślinnością wodną, ale zdarza się, że i kałuże czy niewielkie zagłębienia wypełnione wodą.  Po przezimowaniu na lądzie jako pierwsze do zbiorników wodnych docierają samce.  W czasie oczekiwania na samicę przybierają szatę godową, która objawia się m.in. wykształceniem grzebienia godowego - fałdu skórnego biegnącego wzdłuż grzbietu od głowy do końca ogona, z wyraźną przerwą u nasady ogona. Grzebień pełni dwie podstawowe funkcje: przywabiania samicy oraz zwiększenie powierzchni skóry, przez którą u płazów zachodzi wymiana gazowa. Po czasie godów samce zmieniają szatę na spoczynkową i stają się podobne do samic.
Każde zapłodnione jajo samica (skład ich ok. 100-300) pojedynczo przytwierdza do miękkich liści lub pędów roślin wodnych  zawijając liść tylnymi kończynami, co daje naturalną ochronę przed drapieżnikami. Okres larwalny trwa przeciętnie około 3 miesięcy, osobniki przeobrażone i dorosłe z reguły prowadzą lądowy i skryty tryb życia, chowając się w różnych kryjówkach tj. pod kłodami drewna, kamieniami, stertami liści czy w norach gryzoni.  Nocą wychodzą z kryjówek, polując na dżdżownice, owady i inne bezkręgowce.
Wszystkie traszki objęte są w Polsce ochroną ścisłą.